Categoriearchief: Uncategorized

De wereld van kleding

De wereld van de kleding.

Afgelopen vrijdag was het de dag van duurzaamheid in het onderwijs. En dan kom je opeens iets tegen wat ik een mooi en gaaf modisch iniatief vind. Goed opgezet en niet alleen geschikt voor het lager onderwijs. Het zet je aan het denken en oude kennis wordt vernieuwd.

Heb jij ook 50 ongedragen kledingstukken in je kast liggen? Ik wel; maar gelukkig geen kleding met de prijskaartjes er nog aan. Alles is gedragen, maar niet vaak. Momenteel volg ik weer een kledingdieet; probeer ik 365 dagen een andere combi aan te trekken en ben ik mij zeer bewust dat de trend van FastFashion in de retail moet worden omgezet naar zes weken voorraad in huis hebben. Kleding zouden we alleen fysiek/offline moeten kunnen aanschaffen, zodat we de retourenberg naar beneden halen. Een winkelconcept met vermaakmogelijkheden, ouderwetse service en verkooptechnieken. Nieuw bij oud dragen, oud ruilen voor nieuw etc.

Ik werd enthousiast van alle verhalen, feitjes en tips; jullie ook?

https://dewereldvankleding.nl/

Kleding moet gedragen worden

Kalas

Dag 2, week 2

Wie heeft ze niet? Misschien niet deze van twintig jaar geleden, misschien de ronde vorm van nu of de afgeronde rechthoeken? Hoe vaak zijn ze gebruikt? Dagelijks hier als ontbijtbordjes en nog veel meer toepasbaarheden. Niet alleen omdat ze voor kinderen handig zijn, vooral omdat het zo goed in de vaatmachine past. Als we hier s’morgens mee beginnen, passen aan het einde van de dag alle borden in de afwasmachine. Praktisch gebruik dus vooral van de bordjes van Ikea.

Ze kunnen een verhaal vertellen! Een boek schrijven over datgene wat er voorbij is gekomen; dag 2, week 2 het valt nog niet mee! Het is droog, gelukkig dat wel, van de 12 keer heen er weer waren er een derde met regen. Dat wilde ze niet weten zei ze gisteren, met haar cijfergevoel spreek ik dan een taal die haar nog onzekerder maakt. Dag 2, week 2; Kalas; smulfestijn!

Kalas

Kalas

Je kan nooit genoeg engeltjes om je heen hebben!

Een engeltje in mijn hoofd?
Die zegt; dat Jij toch niet in Kerst geloofd?
Met al die mensen om je heen?

Jij bent toch niet alleen?
Soms een beetje in gedachten
Die we dan weer moeten ontkrachten

Alleen in samenzijn; het komt echt voor
Ookal ben ik dankbaar hoor
Voor een jaar met veel dierbaren om mij heen

Maar ja, ik zie het en voel het toch
Er zijn er; die zijn alleen!
En dat is wat ik wens en jullie wil vragen
Kijk om je heen dezer dagen

Zoek, wees en vind dat engeltje
Want veel engeltjes om je heen
Maken het samenzijn minder alleen!

Hele fijne dagen in samenzijn gewenst!
En voor komend jaar veel engeltjes gewenst
En dank aan alle engeltjes van afgelopen jaar!

X

Je bent de moeder van een kind

Mag ik laten gaan een traan, heb ik dat recht in dit bestaan? Ik voel machteloosheid en een gevoel wat ik niet met je kan delen, want ik blijf hier en jij moet het leven zijn ziekte laten begaan. En hoe hard ook je deze ziekte wil overwinnen, mijn medeleven zijn voor jou slechts nutteloze zinnen. Jij wilt er zijn voor je jonge kind; als moeder maak je overuren, want je weet niet hoelang het leven nog zal duren.
Moeder zijn is van het begin af aan loslaten, maar niet op deze manier, niet door ziekte overmand veel te vroeg. Zo kan het niet zijn bedoeld. Ik; die denk te weten hoe jij je voelt? Maar ik voel niet de pijn van jouw kracht, ik mag er nog even zijn, ik ben de moeder van een kind. Een kind dat nog lacht, maar mijn kind voelt ook jouw kracht. De kracht van het leven. Het leven waarin ook zij als moeder gaat geven.
Mag ik om je huilen, je verdriet, je pijn, je machteloosheid van het zijn. Het zijn wat veel te kort gaat duren; als moeder maak je overuren. Mag ik laten gaan een traan, ik voel nu al je gemis, omdat er straks weer een moeder minder is? Een moeder die er had willen zijn, die vecht voor haar bestaan, omdat ze jou nog niet kan laten gaan.

Mag ik hebben dit verdriet? Heb ik wel dat recht? Ik; die denk te weten hoe hard jij vecht? Ik zou een stukje van mijn leven willen doneren. Opdat jij nog wat kan doen wat moeders hun kind willen leren. De liefde van het bestaan, waarom moet jij echter veel te vroeg gaan?
Mag ik hebben dit verdriet, ik weet dat jij mij nu niet ziet. Je hebt je wereld verkleind, want de tijd die jij nog zult leven; is tijd die je aan naaste dierbaren wilt geven. Je had er langer willen zijn, ze krijgen je niet klein, je zit voor altijd in hun hart. En al is dat op dit moment zwart; je bent de moeder van jouw kind en wordt met liefde bemind.
Ik zou graag uren willen doneren; al is het om boterhammen te smeren, samen langs het hockeyveld te staan of kinderen laten logeren, een kus op een wond, kunnen we het tij dan echt niet keren? En ik vraag mij steeds weer af, mag ik wel om jou huilen, van een afstand kijk ik mee; je bent de moeder van een kind, door velen bemind.
Mag ik hebben dit verdriet? Ik zou willen dat je zegt; je bent de moeder van een kind; je hoeft nog niet te gaan en zorg dat je er bent voor mijn kind al kan je nooit haar moeder zijn, zorg dat ze wordt bemind, wees een vrind. En ik? Ik kan dan alleen maar knikken en ik voel hem nu gaan; die traan………..

Wall of family

1 september 2015

Mijn schrijversdebuut? Nee; maar wel voorgenomen om dit schrijven vanaf nu iedere dag weer even te doen! Je kan maar ergens tijd voor maken..

Wordt het een boek, een column of een vlog? Een vloggende vijftiger? En zo ja, een boek? Kinderboek, historisch boek, autobiografisch boek; genoeg om te schrijven, maar wat wil men lezen? Mijn worsteling met het nieuwe vijftig, het zoeken naar een baan, mijn pubers, mijn lief, doelen en wensen?
Of schrijf ik een dagelijks verhaaltje voor kinderen, maar dan wel van betere aanpak dan die 365 dagen een olifantenverhaaltje, nog nooit stonden mijn tenen zo krom bij een boek. Maar het was wel leuk knippen in dat boek. Ga ik Oekie vormgeven of twaalf nog eens uitwerken?

Willen jullie de geschiedenis van mijn familie lezen? Zo heb ik ook afgelopen week weer mooie foto’s gemaakt. Met een vader die tachtig werd, een oom en tante die veertig jaar getrouwd waren, foto’s van kinderen, zussen, lief en leed gemaakt. Maar ja niet iedereen vindt het fijn om openlijk op internet getagd te worden. Dus die wall of Family waar ik zo trots op ben kan ik hier niet plaatsen. Het blijft even bij een foto van mijn vader.

Tachtig jaar; wat doe je het goed Pa! X

de weerspiegeling in het raam

de weerspiegeling in het raam

Het nieuwe vijftig

Volgende week word ik vijftig en een van mijn nieuwe uitdagingen is een baan. Ik ben dus op zoek naar werk. Werk dat ik zeker nog vijfentwintig jaar wil doen en kan doen.

De inzet die wij nieuwe vijftigers hebben, is er een om over van gedachten te wisselen, we mogen en kunnen nog zeker twintig jaar werken, zijn uit de kleine kinderen, hebben veel praktijk ervaring en weten waar we het over hebben.

Datgene wat we doen, doen we bewust en met passie. Het keerpunt van is dit wat ik wil en is dit wat ik nog veertig jaar moet doen, hebben we op ons vijfendertigste gehad. Bij vijftig zijn we eruit. Toch lijkt het, of is dat mijn selectieve perceptie dat de voorkeur van werkgevers uitgaat naar mensen van vijfendertig die nog in hun juniorjaren zitten en zoekende zijn.

Het nieuwe vijftig, wie denkt ermee? Prettig oud worden!

 

Verstoring

De eerste vakantiedag…
Ik lag zalig te slapen
Komt niet zo vaak voor
Een droom waar jij niet in voor kwam

Opeens moet er van alles
Hectiek, make-up, naar boven lopen met schoenen, gemopper, hoe werkt het alarm, ik zie er niet uit, frederique pak mijn tasje…

Verstoring van een goed begin van de dag
Schrijven helpt
Ze is onderweg, op tijd??
Hoop dat je haar de hemel inprijst!
Waardering van jou kan ze altijd gebruiken!!
En ik??

Ik pak thee en heb weer een blogje geschreven

Fijne dag

Afscheid

Vanmiddag de catwalk, de trap naar beneden. 5 groepen 8, begonnen met 12 kleuterklassen. Wat gaat de tijd hard. Wie pikt een traan? En dan heb ik geen kind meer op de basisschool.
Gelukkig word ik oud. De zakdoeken liggen klaar. En zelf, hoe vindt ze het zelf?

Er is al een hele groepsapp met de nieuwe klas, de cowboybag voor boeken staat ook al klaar, heeft ze net haar laatste ontbijt op bed gekregen? Of blijft dat gewoon doorgaan? We gaan het meemaken.

Wat gaan ze over haar zeggen als ze de trap afloopt?

Zingend gaat ze door het leven, altijd met een open blik je aankijkend, nieuwsgierig naar wat je te vertellen hebt, kleding waarover is nagedacht, sociaal en meelevend. Politiek correct en graag werkend in een team, vooral gezellig, aanhankelijk en blij met een knuffel.
Kortom een zalig kind!!

Gelukkig is er dat fototoestel waarachter ik mij kan verschuilen.
Dag basisschool, dank voor de basis, dank voor de school!

Summa

Niet vragen waarom; dat is pas dom. In ieder gelijk zit een stukje ongelijk. Keerpunt, leerpunt, speerpunt. The blind men and the elephant…..

prikkelen begeleiden, LEIDEN

image